Verzoening : perspectieven vanuit de culturele antropologie van Afrika

In dit artikel geeft de auteur een antropologische reflectie op verzoening, gebaseerd op zijn onderzoekservaring in Afrika. Hij begint met de voorwaarden voor en kenmerken van verzoening en de betekenis van de tijdsdimensie daarin. Daarna beschrijft hij de problematiek van verzoening en conflict in segmentaire, hoofdloze samenlevingen en van verzoening en recht in meer gecentraliseerde samenlevingen. Tenslotte vestigt hij de aandacht op de rol van ritueel en therapie. Hij betoogt, dat Afrikaanse samenlevingen buitengewoon effectieve middelen hebben ontwikkeld, in de juridische, therapeutische en rituele sfeer, om verzoening voor te bereiden en tot stand te brengen. Grenzen aan verzoening worden gevormd door hekserij, het tegendeel van verzoening, en het feit dat verzoening wel adequaat is voor het beheersen van conflicten op het niveau van de dorpssamenleving, maar niet op regionaal, nationaal en internationaal niveau